Hikayelerinin önemli bir kısmında, dönemin savaş yıllarının etkisiyle, çöküş dönemi Osmanlı Türk gençliğinin milli hislerini canlı tutmak arzusuyla Türk Osmanlı kahramanlığını, imanını, faziletini ve çocukluk hatıralarını, yaşayan duru bir Türkçe ile işleyen Ömer Seyfettin, XX. asır realist Türk hikayeciliğinin önde gelen isimlerindendir.
Yazarın, toplumsal hayatın aksayan taraflarını eleştiren ve bu olayları yaratan şarlatan şahısları ele alan hikayelerinde, hicivci bir karakter görülür. Edebiyatın halka hitap etmesi gerektiğine inanan Ömer Seyfettin'in hikayelerini yazarken duyduğu heyecan, umumiyetle halk kütlelerinin duygularını okşayan bir heyecandır.
