Прысак і пожня

там сапраўды ёсьць рамантыка разгубленага шаленства
дзе адчуваеш сваю непатрэбнасьць і шахеразадства
тысяча і адна сэкунда ў абдымках
а потым (а зранку)
сабак напаткаю непадалёк ад гатэлю
яны будуць шукаць дарогу назад да твайго верша
адкуль зьбеглі мінулай ноччу
напэўна хацелі праверыць
ці сапраўды ў гарах ужо зіма

і ніякіх табе перамоваў
па ўладкаваньні канфліктаў у сэктары сэрца
ведай сабе захоўвай нэйтралітэт
начапіўшы на галаву пакет
можна ўявіць сябе паветраным шарыкам
і болей не клапаціцца пра кісларод

мы з розных сінтаксісаў
і мне так бракавала
кропкі
каб абярнуць складаную залежнасьць
ў асобны просты сказ

трэба шпарчэй даляцець
і палёт перажыць як непазьбежнае ліха
у гэтага лісьця вага ў пашане
хутчэй датыкнуцца б наждачнай шчакі травы
і гніць, парахнець, перамешваць пах свой сасьпелы з парэшткамі кветак

я кідала вогнішчу хруст сваіх костак і
косткі
хутка згаралі пакідаючы пыл і попел
чужынцы вуглём на мне малявалі розныя гукі

я – воля
жыву на вуліцы ганны
сябрую з дзяўчынкай норай і хлопчыкам жэнем
зьбіраю каменьчыкі ўлетку
і вельмі люблю кукурузу
а ты?

толькі чамусьці займеньнік ён
да займеньніка ты раўнуе мяне

прыём прыём
як чуваць мяне
вы ўмееце карыстацца палачкамі?
тады вазьміце адну і ўтыркніце сабе ў сэрца
а другую вышліце мне поштай

і перамінаючы пальцамі мякіш я думаю
дакладней рашаю задачку:
колькі чорных сукенак можа зьмясьціць сэрца
пры ўмове што сэрца – маё