Als we zo goed zijn in wereldwijde samenwerking, waarom blijft de temperatuur dan stijgen? Wat is de zin van overleven als we tegelijkertijd onze leefomgeving vernietigen?
We pompen broeikassen in de atmosfeer, vervuilen het milieu en vernietigen de biodiversiteit. Economie gaat vóór ecologie en we worden frontaal geconfronteerd met de gevolgen: het weer wordt extremer. We weten alles over de oorzaken van klimaatverandering en toch stoten we tegen een mysterieuze grens aan als het gaat om onze soortelijke volwassenheid: de bestaansbarrière.
Als we zo goed zijn in wereldwijde samenwerking, waarom blijft de temperatuur dan stijgen? Wat is de zin van overleven als we tegelijkertijd onze leefomgeving vernietigen? Zijn deze tegenstrijdige krachten fundamenteel onverenigbaar of is er nog hoop en kan de bestaansparadox worden opgelost?
Met De klimaatconfrontatie, als aanvulling op zijn Magnus Opus De mens als grens, brengt auteur, spreker en veranderspecialist Bart Flos eerder geschrapte hoofdstukken uit Deel 2 ('Mens en Beschaving') weer bij elkaar in één boek. 'Schrijven is schrappen' zei Simon Carmiggelt en de man had gelijk. Maar ook al zijn deze hoofdstukken gesneuveld in de eindredactie, dat betekent nog niet dat ze hun toegevoegde waarde hebben verloren. Waarvan akte.
Meer weten? Ga naar www.demensalsgrens.nl
